Wild Nothing - Shadow

Η τελευταία εμφάνιση τους ήταν το 2010 όταν με το άλμπουμ τους "Gemini", άφησαν συγκεχυμένες εντυπώσεις, τουλάχιστον σε όσους περίμεναν κάτι παραπάνω απο μια μπάντα με Indie προσανατολισμό και Dream Pop ύφος. Απο εκείνο το δίσκο τα κομμάτια που ξεχώρισαν απο τον μέτριο ομολογουμένως ήχο του, ήταν το "Confirmation" και το "Our Composition Book" που κατάφερναν να σου μείνουν για ώρες αφού τα είχες ακούσει. Ο καιρός πέρασε και όπως συνήθως γίνεται με τις μπάντες που δεν θέλουν να μένουν στο περιθώριο, οι Wild Nothing επανήλθαν. Αυτή τη φορά έρχονται με έναν ήχο που τους ταιριάζει περισσότερο, με περισσότερα synths, όμορφα τύμπανα, φυσικά όργανα και λιγότερο απροσδιόριστες γραμμές στη σύνθεση που είναι πλέον μετρημένη και έχει σκοπό. Σκοπό να σε παρασύρει στην Dream Pop που τώρα πια γράφουν με αξιώσεις.

Οι Wild Nothing οφείλουν την ύπαρξη τους σε έναν εικοσιενάχρονο Αμερικάνο απο τη Virginia των ΗΠΑ, τον Jack Tatum. Η ιστορία τους μέχρι στιγμής μικρή, αφού υπάρχουν απο το 2009 και απο τις τότε προσπάθειες του Jack να διασκευάσει Kate Bush με έστω και μικρή αναγνώριση. Μια αναγνώριση που έφερε συμβόλαιο με την Captured Tracks με την οποία συνεργάζονται μέχρι και σήμερα. Το "Nocturne" δεν είναι ένα βαρετό και easy listening άλμπουμ. Η νέα δουλειά της μπάντας απέχει πολύ απο τον εαυτό που παρουσίασαν πριν 3 χρόνια. Εκτός του ότι ο δίσκος περιέχει τουλάχιστον 5 κομμάτια που αξίζουν της προσοχής σου, πλέον εδώ κατά τη γνώμη μας, οι Wild Nothing βρίσκουν τον πραγματικό τους εαυτό. Μια υποτονική, συγκρατημένη ατμόσφαιρα που έχοντας και τον παραπλανητικό τίτλο Nocturne, δηλαδή νυχτερινός και με κομμάτια όπως το Shadow (αυτό που θα ακούσεις στην αρχή του άρθρου) και το Midnight Song παραπέμπουν σε εντελώς διαφορετικές εικόνες απο αυτές που τελικά σου δημιουργεί ο δίσκος. Το κομμάτι που αποτέλεσε την αφορμή της αναφοράς μας είναι το Shadow που ενώ ξεκινά νωχελικά, μεταπηδά απότομα σε ένα δυνατό Pop κομμάτι με ισπανικές κιθάρες, χαρακτηριστικά κρουστά και τα βελούδινα φωνητικά του Tatum που αφήνουν τα απαραίτητα κενά για να ξετυλιχθεί η μελωδία. Ένα βαθιά συναισθηματικό τραγούδι που δεν ακολουθεί την τυπική δομή αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και παράδειγμα ενορχήστρωσης. Σίγουρα ένα θαυμάσια γραμμένο κομμάτι που ανοίγει με τον καλύτερο τρόπο ένα άλμπουμ που στο σύνολο του αξίζει να σε σηκώσει για να το ακούσεις.

ENJOY
M.A.