Δεν είμαι από εκείνους που εύκολα θα ενθουσιαστούν από έναν καλλιτέχνη αν εκείνος δεν έχει συνέχεια και συνέπεια. Συνέχεια, εννοώντας τη διάρκεια της επιτυχίας σε αυτό που κάνει και συνέπεια την παραμονή στα πιστεύω του και το είδος (της μουσικής) που υπηρετεί. Δεν θα πω πως η Sarah Assbring ή αλλιώς El Perro Del Mar με άφησε άφωνο, θα πω μονάχα πως λυπάμαι που δεν την είχα ανακαλύψει νωρίτερα. Σχεδόν με βεβαιότητα ξέρω πως ούτε εσύ θα έχεις ακούσει κάτι για αυτή. Ίσως ο ένας από τους λόγους που γράφω σήμερα να είναι και αυτός. Κατάγεται από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας και υπάρχει με το όνομα "Σκυλί της Θάλασσας" όπερ και σημαίνει το καλλιτεχνικό της Ελληνιστί, από το 2003. Μια χαλαρωτική φωνή που επιλέγει να εκπέμπει μουσικά κύματα με ενός είδους μελαγχολικής Lo-Fi Indie-Pop.
Πριν μπώ όμως στο κύριο μέρος της παρουσίασης του νέου δίσκου της τραγουδίστριας με γενικό τίτλο Pale Fire θα σταθώ στο πολύ ιδιαίτερο και προσεγμένο στύλ ντυσίματος και παρουσίας της. Στο εξώφυλλο του προηγούμενου της δίσκου Love Is Not Pop, θα μπορούσε κανείς να πιστέψει πως πρόκειται για φωτομοντέλο που ποζάρει προς χάρην μιας κάποιας διαφήμισης σχεδιαστή μόδας. Κι'όμως η Sarah, διαθέτει ένα πηγαία αυθόρμητο ύφος έκφρασης μέσω των ενδυμάτων που επιλέγει. Η αλήθεια είναι πως το διαδίκτυο δεν ικανοποίησε την περιέργεια μου για αυτή της την τάση στη μόδα, περισσότερες πληροφορίες υπήρχαν φυσικά για τη μουσική της πλευρά.
Μια πλευρά που όσο την αναζητούσα προς το παρελθόν της τόσο ανακάλυπτα μια ταπεινή αλλά εξίσου αξιόλογη ερμηνεύτρια και δημιουργό. Τα 90's δεν είναι απλά μια εποχή απο την οποία είναι βαθιά επηρεασμένη η μουσική της. Αποτελούν ταυτόχρονα και μια ξεχωριστή κατηγορία μουσικής περιέχοντας ένα περίεργο και απροσδιόριστο με άλλες λέξεις μείγμα απο Pop, Rock και Disco, το οποίο επιλέγει να ακολουθήσει η καλλιτέχνιδα. Στην καινούργια της δουλειά απομακρύνεται αρκετά πλέον απο την Folk και την μπερδεμένη Pop. Μπορεί η μουσική επικαιρότητα να προστάζει κατά κόρον χρήση νέο-ρετρό και 60's-70's στοιχείων, το Pale Fire όμως φέρεται με σεβασμό σε αυτές τις εποχές, στο νόημα και τις ιδιαιτερότητες τους. Χρειάστηκε να προσπαθήσω για να ξεχωρίσω την υπέροχη ενωρχήστρωση σε όλο το άλμπουμ γιατί τα φωνητικά αλήθεια τείνουν να την υπερκεράσουν. Δεν έκρινα σκόπιμο να επικεντρωθώ σε ξεχωριστές αναλύσεις και εντυπώσεις από τα τραγούδια του δίσκου. Συμπεράσματα και γνώμη θα σχηματίσεις όταν τα ακούσεις συνολικά και αυτό σε προτρέπω να κάνεις με τις προτάσεις στο τέλος του άρθου. Η El Perro Del Mar σε αυτό το άλμπουμ μπλέκει πολλά και διαφορετικά τραγούδια μεταξύ τους. Το σημαντικό όμως είναι οτι συνολικά παραμένει ποιοτικά ψηλά σε έναν χώρο που δύσκολα κανείς πειραματίζεται με επιτυχία, σε αντίθεση με την ίδια...
ENJOY
M.A.
