Πανέμορφος δίσκος, έτσι απλά. Και ας μου επιτραπεί να είμαι και υπερβολικός και υπέρμετρα ενθουσιασμένος. Ήχοι που ίσως να γράφονται και να ακούγονται πολύ αραιά πια. Το συγκρότημα απο τη Σουηδία, που πλέον ως χώρα αληθινά μετρά αρκετά αξιόλογα στο indie είδος, μόλις κυκλοφόρησε τη τρίτη του δισκογραφική δουλειά και δείχνει παντοδύναμο. Με παραγωγό τους τον Dan Lissvik (στο πρόσφατο παρελθόν και παραγωγός των Young Galaxy και των Taken By Trees), οι Mary Onettes συνεχίζουν με έναν φαινομενικά uptempo δίσκο. Η μελαγχολία όμως των προηγούμενων ετών συνεχίζει να υπάρχει μόνο που τώρα τα μουσικά όργανα παίζονται με περισσότερη δύναμη, με μεγαλύτερη ένταση και παλμό. Φανερή επίσης και η στροφή προς το ύφος του new age των Cure, αφού σε αρκετά σημεία θα νομίζεις πως βρίσκεσαι στα 80's και ακούς Robert Smith. Σε πρώτο πλάνο για εμάς είναι το Black Sunset που μπλέκει τόσο περιεκτικά και υπέροχα την Pop του σήμερα με τα Synths μιας δεκαετίας που κατά βάθος ζηλεύουμε και οτιδήποτε πάει να της μοιάσει το φθονούμε. Στο τέλος του άρθρου ακούς Evil Coast, το πρώτο single του δίσκου δηλαδή αλλά και το συγκινητικό Can't Stop The Aching. Σαφώς οι Σουηδοί μπορούν και καλύτερα, φαίνεται άλλωστε. Ηχό, Dream Pop, κιθάρες με βάθος αλλά και θορυβώδη αποκορυφώματα για έναν δίσκο που εν τέλη διαθέτει μια αξιολογότατη παραγωγή.
ENJOY
M.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου