Απο τις περιπτώσεις καλλιτεχνών που δεν χρειάζονται μάνατζερ, προώθηση μέσω καναλιών του είδους ή τυμπανοκρουσίες σε events και clubs. Αρκούσε ένα άκρως προοδευτικό και χωρίς ταμπού video clip έτσι ώστε να γίνει πολύς λόγος για εκείνους μέσω διαδικτύου φυσικά. Όχι οτι η μουσική τους είναι μέτρια ή δεν άξιζε της προβολής αλλά κατά την άποψη μας, πήραν μπόλικη φόρα (με το εν λόγω κλιπάκι) ενώ την είχαν απο τις παραγωγές τους. Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν έχουμε απολύτως κανένα πρόβλημα με ανθρώπους που επιλέγουν το ίδιο φύλλο ως ερωτικό σύντροφο, η ένσταση μας έγκειται στο αν ο εντυπωσιάσμος ισοδυναμεί με έναν σωστό τρόπο προβολής και προώθησης. Θα μου πείτε, μια ζωή έτσι δεν δούλευε το σύστημα ; Ναι, όμως η δεοντολογία και η κριτική επίσης, πάντα θα υπάρχουν. Παρόλα αυτά, το οπτικό μέρος ακολουθεί τέλεια το θολό vibe του τραγουδιού και με τον ασπρόμαυρο αισθησιασμό του πετυχαίνει να σε βάζει στο κλίμα τόσο άμεσα.
Η πεντάδα λοιπόν απο το Λος Άντζελες με το τραγούδι που ακούς και βλέπεις στην αρχή του άρθρου, έκανε το άλμα προς τη δημοσιότητα. Μπορώ να πώ πως είμαι αρκετά μπερδεμένος μαζί τους, σε ότι αφορά το είδος της μουσικής τους. Μια κυκλοθυμία γύρω απο την RnB και το hip-hop, μια διαρκής υπενθύμηση οτι δεν πρόκειται καθαρά για indie rock μπάντα αλλα το σημαντικότερο και αυτό που ξεχωρίζω περισσότερο, μια βαθιά γνώση του τι λέγεται Pop σήμερα. Ας επικεντρωθούμε όμως στο κομμάτι που σήμερα μου έδωσε την αφορμή για σχόλιο. Η ραχοκοκαλιά του τραγουδιού, αν θα μπορούσε να μας επιτραπεί αυτή η έκφραση, είναι το μπάσο που κρατάει έναν αδιάλειπτο ρομποτικό ρυθμό. Χωρίς βέβαια τα φωνητικά του Jessie Rutherford, το κομμάτι δεν θα είχε την τόσο προσωπική επαφή με τον ακροατή. Η μελαγχολική υφή του κομματιού συνδυάζεται με τόση μελωδία, όση χρειάζεται για να απορροφηθεί κανείς τελείως. Στο τέλος του άρθου μπορείς να ακούσεις το επίσης πανέμορφο Female Robbery απο την προηγούμενη τους δουλειά I'm Sorry EP που κυκλοφόρησε στα τέλη του 2012 αν και οι ίδιοι υπάρχουν απο το 2011. Οι The Neighbourhood έχουν ένα μεθυστικό μείγμα απο ρίζες hip-hop μαζί με ένα ώριμο indie rock παράγοντας έναν ζουμερό ήχο για κάθε αυτί. Έχουν ήδη διανύσει πολύ δρόμο μέσα σε ένα χρόνο δημοσιότητας. Έγιναν ελκυστικοί αλλά έχουν ακόμα να κερδίσουν πολλά στοιχήματα.
ENJOY
Μ.Α.
P.S.: A little death = Le Petite Mort = Όρος για τον "οργασμό" στην Γαλλική αργκό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου