Μουδιασμένος αρκετά αλλά συνάμα και διψασμένος για μουσική, επιστρέφω σχεδόν μετά απο 3 βδομάδες απουσίας απο τη διδικτυακή μας επικοινωνία για να συνεχίσουμε τις ανακαλύψεις όμορφων τόπων στη μουσική. Να πώ ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις επισκέψεις σας που συνέχισαν να είναι πολυάριθμες παρά το ότι δεν υπήρχε συνέχεια αναρτήσεων κατά το εν λόγω διάστημα. Υποχρεώσεις θα υπάρχουν πάντα, το μυστικό βρίσκεται όμως στο να τις φέρνουμε στη σωστή σειρά προτεραιότητας, μην αφήνοντας "πίσω" πράγματα και δράσεις που μας αναζωογονούν και μας τρέφουν πνευματικά.
Προσπαθούσα μέρες να αποφασίσω ποιον δίσκο θα παρουσιάσω επιστρέφοντας στο μουσικό μας Blog. Υπάρχουν αλήθεια στα χέρια μας δεκάδες αξιόλογοι το τελευταίο πεντάμηνο, το έχουμε ξαναπεί. Αναπόφευκτα, θα χρειαστεί κάποια κομμάτια να παρουσιαστούν στην σελίδα μας και μερικά να ακουστούν μόνο απο το ραδιόφωνο του «W», χωρίς αυτό να αφαιρεί κάτι απο την αξία τους. Σήμερα, μια τετραμελής μπάντα απο τη Μινεάπολη των Η.Π.Α, οι All Eyes βρίσκεται στο μικροσκόπιο μας. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος γιατί μερικές μέρες πρίν δε θα μπορούσα να παρουσιάσω ολόκληρο το άλμπουμ τους αλλά μόνο μια γεύση απο αυτό, ιδιαίτερα όμως ενδεικτική της συνέχειας που θα ακολουθούσε. Οι All Eyes κυκλοφόρησαν ήδη τον πρώτο τους δίσκο και μου θύμησαν τα μπλεγμένα τύμπανα των Portishead που κάτω απο τα εκπληκτικά φωνητικά της νεαρής Alicia Wiley, φέρνουν αποτελέσματα που μοιάζουν να έρχονται απο τις καλύτερες εκφάνσεις της Βρετανικής μουσικής των 90's.
Δεν θα μπορούσα να κατατάξω εύκολα το είδος τους σε κάποια κλειστή ομάδα. Η Dark-Wave, η Dark-Electronica νομίζω οτι τους ταιριάζει πολύ αν και ο ήχος τους αλλάζει τόσες φορές ταχύτητα που δεν σου αφήνει σαφές αποτύπωμα. O δίσκος ηχογραφήθηκε με πολλή προσοχή και σχολαστικότητα σε διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους. Τραγούδια όπως το "I Will Come Through" και το "All I Want" που είναι κατά τη γνώμη μας και το καλύτερο του δίσκου, κινούνται σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο απο τον υπόλοιπο δίσκο, με δυνατό vibe και περισσότερο συναισθηματισμό. Αξιολογότατα επίσης και τα "On The Sidelines" και "Lost You Once", στα οποία μέσα απο τα ψιθυρίσματα της Alicia και τη μελωδία των synths ξετυλίγεται μια ονειρική πραγματικά ατμόσφαιρα.
Είναι προφανές ότι η τετραμελής indie rock μπάντα κινείται με μεγαλύτερες μουσικά ταχύτητες απο οτι οι υπόλοιποι του είδους. Αν είσαι αρκετά εσωστρεφής και δεν έχεις σκοπό να ταξιδέψεις για διακοπές σε ένα σκοτεινό δάσος με απόλυτη ησυχία, τότε το "Shelf Life" θα σε πάει εκεί με το νού και τις αισθήσεις..
ENJOY
M.A.
P.S.: I want to thank Beth Martinez from Danger Village, Alicia Wiley and all the Band members for giving us the opportunity to broadcast their album from our radio station.
Δεν θα μπορούσα να κατατάξω εύκολα το είδος τους σε κάποια κλειστή ομάδα. Η Dark-Wave, η Dark-Electronica νομίζω οτι τους ταιριάζει πολύ αν και ο ήχος τους αλλάζει τόσες φορές ταχύτητα που δεν σου αφήνει σαφές αποτύπωμα. O δίσκος ηχογραφήθηκε με πολλή προσοχή και σχολαστικότητα σε διάστημα μεγαλύτερο του ενός έτους. Τραγούδια όπως το "I Will Come Through" και το "All I Want" που είναι κατά τη γνώμη μας και το καλύτερο του δίσκου, κινούνται σε εντελώς διαφορετικό επίπεδο απο τον υπόλοιπο δίσκο, με δυνατό vibe και περισσότερο συναισθηματισμό. Αξιολογότατα επίσης και τα "On The Sidelines" και "Lost You Once", στα οποία μέσα απο τα ψιθυρίσματα της Alicia και τη μελωδία των synths ξετυλίγεται μια ονειρική πραγματικά ατμόσφαιρα.
Είναι προφανές ότι η τετραμελής indie rock μπάντα κινείται με μεγαλύτερες μουσικά ταχύτητες απο οτι οι υπόλοιποι του είδους. Αν είσαι αρκετά εσωστρεφής και δεν έχεις σκοπό να ταξιδέψεις για διακοπές σε ένα σκοτεινό δάσος με απόλυτη ησυχία, τότε το "Shelf Life" θα σε πάει εκεί με το νού και τις αισθήσεις..
ENJOY
M.A.
P.S.: I want to thank Beth Martinez from Danger Village, Alicia Wiley and all the Band members for giving us the opportunity to broadcast their album from our radio station.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου